Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»kobieta pracująca w młynie; żona młynarza«: Młynárká [...]. Molitrix [...] Pistrix sensu antiquo, eodem quo molitrix. Kn 419. Dziczynski w Nowolipiu 1000 flor[enów] uziął Mlynarce w białey u Lelewa. TrepNekLib 83. Jedzcie, panowie moi, wszytkie te przysmaki. Niech się u mnie dziś żaden nie chowa na raki, Bo ich nie masz, a słyszę, co mi ich młynarka Kąsek była przyniosła, wykipiały z garnka. MorszHSumBar I 256. Stanąwszy obecznie przed urząd ławnicki i szałtysa w Grotnikach uczciwy Piotr Rybak z Miastka z synami dwiema niebosczycy młynarki wielkiego młyna imieniem Anna, synom zaś, pierwszemu synowi Iąn, drugiemu Matys, y z siostrami dwiema imięniem Iadwiga y Dorotha, ktoremu to Piotrowi wzwysz pomienionemu przedali rolą Gębaczkowę za grzyw. sto przez piętnastu grzyw. KsGrotUl 679. Mliwo. Bądźmy sobie Bráćia rádźi/ Iák we Młynie/ cosz to wádźi. Byle pośiedźieć wesoło/ Gębá iest młyn/ ięzyk koło/ Gárło rzeką/ Wino wodą/ A Młynarkę niech przywiodą/ Dobra myśl lepiey popłynie/ Bęndźie wszytko iák we Młynie. KochProżnEp 32. Czwarta sprawa — lagnieszke Gocalonke, sierote, oddano do wychowania młynarce dolney, ktora sie iey dobrowolnie wychować podięła, na ktorey wyzywienie maią iey co rok dac ze Dwora korzec zyta, cwierc grochu, cwierc jęczmienia na kasze y puł faski masła, poki to dziecie będzie przy sobie trzymała. KsKasUl 364. Siedmnasta sprawa między młynarką y kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar iey, ktorego miała za zło. 6, porozrucała, co y z swiadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizaiącą się młynarkę, wzięła stołek, ktory wyrwawszy młynarka y przybrawszy do siebie iescze siostrę swoię, ktora ią trzymała, stołkiem ią biła. Sąd tedy teraznieyszy takim tę sprawę zakonczył dekretem: młynarka powinna dac w nagrodę szkody y za pobicie zło. 4, długu zło. 2, y płotna łokcy 2, za tydzien, y do fary funt wosku; kramarka zas funt wosku do Mariey Magdaleny, a do tego, zeby się przeprosiły zaraz. KsKasUl 384. Przeraził widok Sylwią niezwykły, Spoyźrzy z zádrzewa, wspiąwszy się ná palce, Czy też młynárka zmiele kłosek nikły, Aż z niego sieczka, czcze lecą káwalce, Ledwie trzy ziarka ná mąkę wypádły, Plewy, z ościami ná błocie osiadły. DrużZbiór 427. Agniszka Matuszka, Grzelina, młynarka Pietrowa. InwKal II 337. Młynarka. Müllerin. meûniére, femme de meûnier. T III 848.