Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1.ekspr. »matka«: Mátká/ máć. Mater de brutis, vt mater haedorum, [...]. Mater mellis [...] Mater ramorum, arbor. Mater pro nutrice [...] Geminos lambere matrem, i lupam [...] Oppianus de vacca, hirundine [...]. Ita forma similes pueri vt mater sua non internosse posset, quae mammam dabat, neque adeò mater ipsa quae illos pepererat, i, genitrix. Matris nomine compellant Latini feminas grauiores [...] Iubemus te saluere mater [...] Accedo aniculam quandam &: Rogoinquam mater nunquid scis vbi & c. Poloni similiter mátko dicunt annosioribus. Páni honestioribus. Bona femina etiam est [..] vt apud nos Dobra żono vsurpantur [...]. Matrem pueri mammam dicunt. v. supr. Mámá. Kn 393. Náná/ v. Mámá. [...] soror est matris. Kn 468. Mámá/ Mamma. Moma. SzyrDict 163. Nie mogę tego gánić, że naprzod uczą mowić tych słow dziatek, Mámá, tátá, lálá, bo dla snádności wymowienia i Rzymianie ieszcze tych słow [...] záżywáią MłodzKaz 317/II. [...] moia mama od vyczyny Oleny Warszalki nie mogła odzyskać wiana vyka AktaMusz 56. Mama. Mamma, Schmeichel-Wort der Kinder Mamanan; mot dont les enfants carresent les méres. T III 787.

2. »kobieta karmiąca piersią cudze niemowlęta, mamka«: Mámá/ Infant vox, qua balbutiendo matras, auias nutrices appellant. Mamma [...]. Kn 387.