Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp, SXVI, Kn, L, SWil, SW, SJP notują
T (?) nie notują

Formy: lp M. mandat; B. uż. nżyw. mandat; ~ lm B. uż. nosob. mandaty; mandata

Etymologia: <łac. mandatum>

Znaczenia:

»pisemne rozporządzenie władzy, nakaz, wyrok skazujący a. pozew do sądu«: W Zolewczynie przyszły skárgi ná páná Dębienskiego od rożnych osob z ktorych iedne pomęczył drugie połupił. Szláchćicá iednego konmi rostárgał: Máximoczowi máiętność odiął/ y sobie przywłasczył gwałtem wziąwszy zniego gotowemi pieniądzmi y zbożem wszelákim do 40000. consultowano co z tym czynić bo mandatá K I. M. znieważył obádwá: odłożono tę rzecz do porozumienia sie z pánem Hetmánem. BielDiar Aij. A cokolwiek koło tego postánowiemy/ przez Mándaty násze będziem powinni to do exequutiey przywieść/ á ták przeciwko tym/ ktorzy tákiey szkody są przyczyną postąpić/ iáko práwo vczy. GostSpos 49. Dopiero sie tu Cesárz ná nászę krew Chrześćiáńską záiuszony die 13. Aprilis w Sobotę Kwietną Stábulu swego pompaticè ruszył/ tákim porządkiem/ z táką ármatą/ z tákim rynsztunkiem/ z táką gotowośćią/ z ták ogromnym woyskiem/ y z táką potęgą/ y z taką mocą/ y z tákim prowiántem/ iáko był przedtym przez listy swe/ y mándaty praeconis voce po wszytkiey źiemi woynę do Polski obwołał/ y pod gárdłem postánowił [...]. StarWyp A4v. Posłałęm do Burmistrza [...] Mandat naydaley tygodnia będzie miał z Całym Miastem iezeli mi nie będzie wygoda y z konmi. PasPam 167v. Wkroczono z Materyią że by Sądzić tych ktorzy niewinnie Consurgunt [powstają] przeciwko Panu. I wydac im Mandat. PasPam 242v. Bym był ich pewnie Aresztował [...] apotym Miastu Mandaty przysłał. PasPam 263v.