Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»nędznie, w sposób godny pożałowania, podle, haniebnie«: Tak kiedy więc bacznego nieszczęście ogarnie, Raczej niżliby tam miał gardła pozbyć marnie, Według potrzeby swojej mowy swe stosuje I częstokroć w nieszczęściu siebie poratuje. VerdBłażSet 89. Piąta/ żebysmy mieli ták wielkie woyská oráz/ przeciw tak máłey garzci Polskiego Narodu wyprawiać/ á ták go prędko/ márnie/ y ledáiako/ y sromot nie strácić. NowinyMosk C2. SOyski Hetman Wielki Moskiewski chciał wałczyć [!] z Polaki/ máiąc swego woyská 30. tysięcy, áleć go máłym woyskiem zbili Polacy/ Mikołay Rádziwił Woiewodá Trocki Hetman Wielki/ z Pány Chodkiewiczámi/ z Románem Sánguskim/ z Koreckim Xiążęciem sie złączywszy/ práwie ich ná głowę zbili wszytkich á samemu Soyskiemu Hetmánowi marnie chłop prosty siekierą szyię vciąwszy/ ciáło vtopił/ á szyię ná pal włożył/ Roku 1564. NowinyMosk C3. Tę głowę drogo od Moskwy okupiwszy sami zdraycy Bocwinkowie popiwszy się marnie zagubili. Tyransko a Niewinnie zabili woięnnika szczęsliwego. PasPam 101. Ach miłegom rosproszył Oycá dobrá márnie! BesKuligHer 25. To iednák wiedz/ że lubo w tym dyskursie moim tu y owdzie znaydziesz nád czym się rozśmieiesz/álem go ia pisáłá/ łzámi práwie káłámarzá dolewáiąc; Widząc/ że czás márnie trácąc/ przyidziesz ná tę ochydę z láty/ że cię sobie pálcem pokázowáć będą/ y zárobisz. GorzWol 9. Płacze pospólstwo, szlachta woła: „Biada!”, „Już po nas” — sąsiad rzecze do sąsiada. Słońce swobody zaćmiło się czarno, Że zginie marno. RudnPieśńBar II 466.