Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: MENCARZ, MEŃCZARZ, MYNICARZ, MINCARZ

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1622

Formy: lp M. mencarz // mynicarz; C. mynicarzowi; N. mencarzem; ~ lm M. uż. (n)osob. mencarze // mincarze; D. meńczarzów // mincarzów; C. mincarzom; B. uż. osob. mincarzów

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiY ták/ co by Cudzoźiemiec dał był Kupcowi Gdáńskiemu/ á ten záś Szláchćicowi one Reały y tanie/ to mu on od onych Meńczarzow wziąwszy pułtoraki dał/ ktore gdyby chćiał Szláchćic stopić/ niewźiąłby połowicę tego/ co one Reały stały/ bo iedná część wyszłá ná Meńczárczyká co Reały psował/ ná Czechy przebiiał/ druga ná tego Hollándrá poszłá/ co do Menice przyniosł. GostSpos 5. Nászy Mincarze muszą pewnie tym podleyszą monetę robić/ y rádzi nie rádzi/ muszą zá wysoką ceną srebrá iść. gdyż tyle srebrá/ co przed tym do groszy 35. dawano/ to teraz nie dádzą więcey do groszy 90. GostSpos 6. Drugi sposob przez list/ co zowią po Niemiecku ná Wexel. Mam z wielkimi pięniędzmi iácháć do Fránciey/ ábo do Niemiec/ á boię się żeby mię z nich ná drodze nie rozbito/ wnet chcąc bespieczen bydź/ zmowię z Mencarzem/ ábo z głownym Kupcem/ ktory tám ma spráwy swoie/ áby mi tám oddano pięniądze/ zá listem iego/ wszákże od dzieśiąći czerwonych puł czerwonego zráźiwszy. GostSpos 14. Vważmysz tedy/ ieżeli ten/ co Ortow z Polski wywieźie summę znáczną zá Czerwone złote/ nie zyszcze ná tym nie máło; choć Orty násze Mynicarzowi ktoremu w Cudzey źiemi/ dáleko tániey da niż Niemieckie v nich idą: Pewna to/ że mu Mynicarz tám rad da zá Ortow Polskich ná przykład 57. Czerwonych złotych 6. zá ktore w Polszcze wźiąć może Ortow 62. tylko bez groszy 2. y ták zyszcze ná nichOrtow 5.bez groszy 2. GrodDysk Giiij. Dziwna rzecz, na pieniądzach rwać sejmy i mieszać, Na króla następować, a mincarzów wieszać. PotFrasz3Kuk II 566.