Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »nazywać kogoś, coś, określać coś«: Kiedy o Talarach iaka była mowa toich niemianowali Talerami ale Interpretes [tłumaczami]. PasPam 64. Że ich zas WMM-Panhultaiami mianuiesz nie wiedziałęm do tąd że by w tak zacnym Narodzie Xięstwa Litewskiego mieli się znaydować hultaie. PasPam 135v. WMM Pani mizerny Zołd [...] to iest cterydziesci anaywięcey Szesdziesiąt złotych, wielkim mianowac raczysz zołdem. PasPam 223.

2. »wyznaczyć, wybrać, nominować kogo«: Na poparcie mego Sentymentu y to przypomnię zes my mianowali za kondydata [!] Polanowskiego na ten cza Porusznika. PasPam 191. W MM Panowie Mianuycie kto się z tak wielu zacnych podoba konkurentow. PasPam 232. Owo iest Xiąze Io MSC Michał czemusz go nie mamy mianować. Albo nie zdawna Wielkich Xiąząt Familiiey? Albo nie godzięn korony. PasPam 233.

3. »wspominać kogoś«: On Tytus ktorego dulcis Recordatio [miła pamięć] mianuie że był deliciae Generis humani [rozkoszą rodzaju ludzkiego]. PasPam 148.

*MIANOWANY
im. przym. bier.

Formy: odmiana złożona lm M. mos mianowani; N. mianowanemi

Znaczenia:

»wymieniony«: Nad wzwyz mianowanemi [wspólnikami zabicia Gosiewskiego] tak my iako y Rzpta y Zaden z Hetmanow ani z Prywatnych Ludzi [...] zemsty praetendować [...] nie będzie. PasPam 211-211v. Tak ia Sąm iak y Obywatele Woiewodztwa w tym Traktacie mianowani [...] [cokolwiek postanowiono] dotrzymąm y dotrzymaią y przy tym Stawać będziemy y będą. PasPam 213v.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]