Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: MUNDUR, MONDUR

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1743-1764

Formy: lp D. munduru; B. uż. nżyw. mundur; Ms. mundurze // mondurze; ~ lm B. uż. nosob. mundury; Ms. mundurach

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiW czasie tego aktu wszyscy kupcy i cechy stały pod bronią po wszystkich ulicach w mieście, przybrani w mundury jednakowe według upodobania każdego cechu. Kupcy jedni byli w mundurach na koniach w dragańskim stroju, drudzy formowali piechotę w szwajcarskim stroju z kaszkietami na głowach; był to widok osobliwy i arcywdzięczny w obydwóch tych rotach, mających kolory paliowy z błękitnym. KitPam 153. Tegoż czasu brat mój Wacław z Francji powrócił letko dosyć, bo tylko w jednym mondurze oficerskim francuskim przybrany. MatDiar 170.