Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: MONOSYLABA, MONOSYLLABA

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1740

Formy: lm D. monosylab // monosyllab

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiMowá Chińská iest naytrudnieyszá bo naywięcey ma Monosyllab máiąc w Alfábecie swoim 330. liter. ŁubŚwiat 599. Składy pospolicie zwane kadencje powinny być słowo z substantivum kończące dwa wiersze i tak dalej na przemiany, co czyni okrągłość wiersza, i spadki gładkie mają zaś jako najtrudniejsze być dobierane, i są takowe trojakie, na przykład adverbia, substantiva i przezwiska, to jest nomina propria; kończące się na -m najmilsze, te zaś, które zwyczajnie na -go, na -ści, na -z, są podłe i nikczemne, trudne zaś, jak rzekłem, siła podnoszą i przyzdabiają wiersze, i aby wiersz nie był od monosylab, to jest jednosylab, poczynany, i cenzura aby się za nich nie kończyła. JabłJAWierFil 488. Ięzyk tuteyszy nic nie ma pospolitości z drugiemi, trudny do poięcia, dla monosyllab, to iest słow z iedney syllaby złożonych. ChmielAteny IV 534.