Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują

Formy: lp M. m myśliwczy; ż myśliwcza; n myśliwcze; D. m myśliwczego; ż myśliwczej; B. ż myśliwczą; N. ż myśliwczą; lm M. nmos myśliwcze; D. myśliwczych; B. nmos myśliwcze; N. myśliwczymi

Znaczenia:

»myśliwski, dotyczący myślistwa«: Bo ácżkolwiek do wielkiey vćiechy myśliwcżey iest/ y tá/ kiedy pśi záiącá vgonią/ ále ták/ żeby go vgonili mocą/ nie zdrádą: á on żeby y wiedźiał o tym/ y miárkował to/ y ná cżás dobieganiem dosádźił/ y odiął vgonionego/ bądź záiącá bądź insze źwierzę: ocżym niżey będźie o doieżdżániu psow miedzy inszemi powinnośćiámi myśliwcżymi pisząc. OstrorMyśl1618 36. O psiech To trzebá ná przestrogę myśliwcżą wiedźieć/ iż między gońcámi pospolita to/ że przebiegáią/ iedni drugim przodek odeymuiąc/ co nie iest wádá: y lubby kto rozumiał/ żeby bez tego lepiey/ ále to znośić przydźie/ bo to przyrodźona gońcom/ y nie może być inácżey. OstrorMyśl1618 38. Ocżym niżey przy opisániu Myśliwcżych powinnośći. OstrorMyśl1618 40. Nie prędzej żartki sokół na myśliwcze głosy Lekkiem skrzydłem wiatr siekąc, wpada pod niebiosy. ArKochOrlCz III 295. Myśliwczy/ Venatorius [...]. Venatorium instrume[n]tum [...]. Aucopatorius [...]. Kn 440. ZAJĄCOWI Od wściekłych psów gromady zajączek ubogi Zadławiony-m, jeszcze mię na kołku za nogi Po śmierci zawiesiła myśliwcza hołota Bojąc się, bym nie skakał jako za żywota. MorszZWybór 94. Vchoway Boże/ ábysmy/ ná rząd Greckich Pátryárchow/ dostáli się y Ludu tego/ z sámey Cery Terreae co[m]plexionis, wszytko by się pytáli Vnas/ o háraczu, o składankách/ et quae Terrena sunt, o tym by ich mysliwcze ćiekáwośći/ były; á ná milliony Dusz bierz Czárćie/ co Twego iest/ powiedźieliby. ŻochKol 31. Ztamtąd [od Połonki] koło p. Buchozieckiego aż do Żuchowic, gdzie sedem polowych uciech i obozu myśliwczego założyłem, polując po tamtéj stronie ku Mirowi koło p. Rymszy ku Iskołdzi. ZawiszaPam 154. Myśliwczy/ Jäger-. de chasse. T III 881. Na uczty, gry, widoki, na myśliwcze sfory, Na szkodliwe dla duszy, płci zdradney fawory, Na zamorskie rupieci, na Paryskie mody, Na miłosne Francuskie Sonnety, czy Ody, Z dostatków się wysila, nie żałuiąc złota, Na pozor, lecz nie w rzeczy, wspaniała szczodrota, Niechże cnotę ubogą, gdzie ratować trzeba, Albo Nauki żywić szukaiące chleba; Tam oszczędność, lub skąpstwo, lub nie czułość iaka, Rzekłbyś: Cnota z Nauką za nic u Polaka. MinZbiór 60. Nieszczęśćie to záięcze nábiec myśliwcowi/ Ale szczęśćie myśliwcze zábiec záiączkowi. JagDworz Ev.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ trąba myśliwcza (sz. zm.) »róg myśliwski, sygnałówka«: Wita trzećiego Trąba strászna ná wśiádáne wytrębuiąca. Responde, á on zá lisem zcharty myśliwczey ánie obozowey trąby słucha. WojszOr 287[286]. [...] począwszy od Kniáźiá Karaczewskiego/ ktory w Pińskim trákćie wielkie y rozległe włośći miał/ ten iż bárzo słábemi śiłámi/ ná niepodobnym placu sto połowcow nieprzyiáćioł trupem położył/ y tamże pochował/ iáko y po dźiś dźień Kurchany opiewáią zá to męstwo od Xiążęćiá Ruskiego/ nie tylo to tryumfalne pole/ ále iáko wiele trąby myśliwczey głos rozległy mogł obwieść gruntow/ ták wiele osady onemu y Successorom iego wiecznym práwem nádał. JanowPołów C4. Wilká szkodliwego (ktory zwykł wypleniáć trzody rożnego bydłá, y drob folwárczny) wygubia nie tylko Myśliwczá trąbá, ale y owe vćieszne wyzłow y Ogárow głosy, (ktoremi się káżdy Myśliwiec ćieszy) wilká przenikáią y nábawiáią stráchu, Chárćia tákże pogoń dáleko od Dźiedźiny wystrasza. HaurEk 82. Po bokach dwie fontanny z obmurowanemi nizko także sadzawkami: w jednéj Satyr z myśliwczą trąbą, za otworzeniem fontanny, trąbi in forma na psy; w drugiéj Satyr, mający organki głosów flautowych. ZawiszaPam 94.