Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: NAGRODZIĆ SIĘ, NADGRODZIĆ SIĘ

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1618

Formy: bezok. nagrodzić się // nadgrodzić się; ~ cz. prze. lp ż 3. os. nagrodziła się; n 3. os. nagrodziło się; ~ cz. przy. pr. lp 3. os. nagrodzi się

Znaczenia:

»być nagrodzonym«: Gdy by iey [matce] zas Swywolne dziatki gospodarską razęm wyniszczyły Spizarnią iuz by się podobno y zatrzymane nie nadgrodziło Sniadanie. PasPam 116v. Pochwalił mi ten postępek Ociec moy [...] prawie cum assecuratione [z zaręczeniem] że mi sie to iakąs od Oyczyzny miało nadgrodzic wdzięcznoscią. PasPam 134. Zadna przez ten postępek Niestała się honorowi Laesio [ujma] ani szkoda y owszęm nagrodzi się to dobrą sławą Rzpty. PasPam 150. Iuz się ta iego płochość nagrodziła kiedy pozbył łaski naszey. PasPam 150. Pisze [...] prosząc że bym tego podarunku krolowi nieodmawiał gdyz się to nadgrodzi wszelką Łaską y Respektem krola Io mSCi. PasPam 251.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Wszytko się nágrodzić może/ tylko strách nic. RysProv 85.