Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1630

Formy: lm B. nadragi

Etymologia: <węg. nadrág>

Znaczenia:

»spodnie«: Szaty miej jako teraz, kurcie łokcia dosyć, Nadragi falendyszu ze trzech łokci nosić. ObDworBad 220. W tej księdze pióro opuszcza nadragi I wiersz mój chodzi jako w łaźni nagi. MorszAUtwKuk 309. Choć urzędniku pierwszy Wilkomierza, Jako żyw ze mną nie miałeś przymierza I owszem zawsze wstępowałeś w szranki, Zawsześ się wadził, kiedyś me kochanki Cne pisorymy, własne dzieci moje, Ktorzy pijają poświęcone zdroje, Nie miał za ludzi, lecz za owe bogi Leśne, co tylko same na łbie rogi Mając, i przodek i zad mają nagi, Bo je na biedne nie stanie nadragi. MorszZWierszeWir I 468. Dość by przez rok prezenty, że przyjechał z Pragi; Dalej, zruciwszy pludry, wdziać stare nadragi: Bo tak drugi ojcowską szkatułkę wyzobie, Że cale nie ma za co nowych kupić sobie. PotMorKuk III 59. Nie czeka modnej suknie człek na mrozie nagi, Wdzieje wszywa siermięgę, dziurawe nadragi [...]. PotMorKuk III 489. Jak stępowane sukno bywa na nadragi Tak zrazu huczą, potym kurczą się posagi. ZbierDrużWir I 70.