Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, SWil, SW, SJP notują
SStp, T, L nie notują

Formy: bezok. nasycać się; ~ cz. ter. lp 1. os. nasycam się; 3. os. nasyca się; lm 2. os. nasycacie się; 3. os. nasycają się; ~ cz. prze. lp m 3. os. nasycał się; ż 3. os. nasycała się; ~ im. wsp. nasycając się

Znaczenia:

1. »jedząc, zaspokajać głód«: Siejecie wiele/ á máło zbieracie. Jecie/ ále się nie násycacie: Pijecie/ ále nie ugaszacie prágnienia: Obłoczycie się/ ále się nikt nie może zágrzać: á ten, co sobie zapłátę zgromadza/ zgromadza ją do worká dziuráwego. BG Ag 1, 6. Támże Jnskrypcya pod panem JEZUSEM Ukrzyżowanym Nie Syn ten, ani sługa temu Oycu, Panu, Nie z kochaiących liczby, ani z wdzięcznych stánu, Lecz w lasach Arkádyi płodzi go wilczyca. Albo Lwica Libyiska, co krwią się nasyca. ChmielAteny III 529.

2.przen. »zaspokajać swoje potrzeby lub pragnienia«:

Rekcja: czym || czego || z czego

Ktory pokrapiasz gory z páłacow swojich/ áby się z owocow spraw twojich násycáłá ziemiá. BG Ps 104, 13. Násycam się/ sed frequentiùs Nasyciłem się czym/ Syt-em czégo. Satior somno, suppliciis [...]. Kn 479. [...] przyłoż pieczy y pilnego usiłowánia/ ábyś [...] oney [światłości] się wiecznie z Assistentámi Cesárzá niebieskiego násycał. KalCuda 108. [...] Aniołowie ustáwicznie násycáią się widzenia Boże[go] [...]. KalCuda 225. Głucha śmierć [...] politowánia nie ma: boć iey náturá: łzámi się páść/ y frasunkiem tylko ludzkim násycáć. WojszOr 15. Ten Obraz Pánny Przenaświętszey niemal przez pułtrzeciá lat w kącie przy filarze po lewey stronie ná Ołtarzu stał/ máło co ochędostwá máiąc/ iednák iáko flos campi odore fragrans, miły y wdzięczny pokazał się/ wolny wszytkim dáiąc przystęp do siebie/ wonnością wdzięczną dobrodzieystw/ cudow przedziwnych z onego się násycáiąc [...]. PruszczKlejn 30-31. [...] gdy rospierzchłe woysko zawiązawszy oczy Niewstydem, gdzie kto może uciekaiąc skoczy Rozerwane napoły rozne odbieraią Smierci czym się Tatarskie iady nasycaią [...]. DrobOpow 200. Chcieć się nasycać dobrami doczesnemi, pokazywać się niedbać o nie, iest to contrarietas, podobna authorowi hypokrycie, ktory wydał xięgę przeciwko prozney chwale, sam iey szukaiąc w tey samey wzgardzie, ktorą zaleca. LeszczStGłos 20. Płaczę, wzdycham, narzekam, choć wiem, że do nieba Dostałaś się, zaczem cię płakać nie potrzeba. Cóż czynić, kiedy tak już przez mą głupią sprawę Nasycać się tym żalem mam to za potrawę. LeszczALirBar I 580.