Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1676-1686

Formy: lp M. negocjator; N. negocjatorem

Etymologia: <łac. negotiator>

Znaczenia:

»ten, kto prowadzi rozmowy mające doprowadzić do zawarcia porozumienia«: LubSArtDąb IV, 32. Buonaparte oświadczył, iż sądzi obowiązkiem Pierwszego Konsula być ciągłym negocyatorem wewnątrz i zewnątrz kraiu. GazKor 1800 1 3. Mowią, iż Rząd nasz naznaczył dzień 1. brumaire (22 List:) do rozpoczęcia krokow woiennych w przypadku, gdyby Hr: Cobenzl przed tym dniem nieodebrał instrukcyow do zawarcia ostatecznego pokoiu; ponieważ zapewniaią, iż ten negocyator nie ma pełnomocnictwa iak tylko na zawarcie zawieszenia broni. GazKor 1800 96 1058.