Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: NEGOCJUM, NEGOTIUM

Słowniki:
SXVI (negocyjum) notują
SStp, Kn, T, L, SWil, SW, SJP nie notują

Formy: (w lp nieodmienny) lp D. negocjum; ~ lm M. negotia; D. negotii; B. negocja; Ms. negocjach

Etymologia: <łac. negotium>

Znaczenia:

»sprawy, zajęcia«: Wszystkich ludzi przy mnie ledwie z półtora tysiąca, i to bez rotmistrzów, bez towarzystwa, których albo włość, albo domowe negotia dotąd jeszcze bawią. ChodKor 161. Wielmozny Mnie Wielce Mci Panie y Kochany Bracie. Dziekuię WM me[mu] M-u Panu zes dłuzey nie trzymał in suspenso tesknice moiey, oznaimiwszy mi de progressu albo raczey regressu negoty[negotij] zP. Podskarbim: bo widzę ze ta sprawa non procedit ale retrocdit. OpalKListy 73. Ten pan Wolcagena spolnie spisany Meroriał informabit WMci quid opus sit. Ten includo tu w list, a Bogu wprzod potym WMci m-u M-u P-u oddaię hoc quioquid e[st] negoty[negotij]. OpalKListy 190. Jm. pan wojewoda smoliński przyjachał już nie rano, i dlatego nie skończyliśmy należnego negotium, jam późno przyjachał do Pragi i nocowałem u księdza brata. ChrapDiar I 228. Król JM. krew puszczał rano, po południu było consultum prywatne, potem byłem u Króla JM. późno, przy pożeganiu[!] zlecił mi niektóre negocyja do pewnych ich m. panów senatorów. ChrapDiar I 475. Poselstwa w negocyach polskich aby przez saskich ministrów nie były odprawowane; sascy ministri status aby się w urzędy, rady, ministerya polskie nie wdawali i razem z wojskami aby ewakuowani byli z Polski, oprócz 6 osób kancelaryi prywatnéj saskiéj zostawiwszy w Polsce. OtwFDziejeCzech 302. Nie wolno będzie ichm. pp. oficyjalistom przy powierzonej sobie skarbowej usłudze razem w inne, poboczne i do partykularnych zysków należące, bądź to przez arendowanie dóbr cudzych, bądź innym jakimkolwiek sposobem, wdawać się negocyjacyje, które by im do wiernego i ustawicznego funkcyi swojej pilnowania przeszkadzać mogły. Jeżeliby zaś przerzeczone negotia nie miały im być do usługi skarbowej tak dalece przeszkodą, tedy ich jednak bez wiadomości i dozwolenia przełożonych swoich albo też sine speciali consensu S. R. M. chwytać się i podejmować nie powinni. InsGór 1743 173.