Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI notują
SStp, Kn, T, L, SWil, SW, SJP nie notują

Formy: lm D. nekromantyków; Ms. nekromantykach

Znaczenia:

»ten, kto zajmuje się kontaktem z duchami bądź praktykami czarnoksięskimi«: Wczym wiedźieć ma. Iż iesli źiołá/ ábo rzecży insze są święcone/ bespiecznie záżywáć ich może/ áiesli nie święcone/ iáko iest źiele iedno/ ktore zową po łácinie fuga Dęmonis, ábo też przyrodzenia kámieni niektorjch iesliby kto záżywał nie będźie nic zabobonne[g]o/ by ieno ták wierzył, że nie zgołá przyrodzeniem swoim szátány vćikáią/ ábo wyganiáią/ wpadłby ábowie[m] wbłąd/ iż podobnym sposobem/ słowámi/ ábo źiołámi inszymi mogłby to spráwić/ według błędu Nekromántykow/ ktorzy rozumieią/ że wszytko spráwuią skrytą y wrodzoną stworzonych rzecży mocą. SpInZąbMłot 235[239]. Odpow: Iż tego textu nigdźie nie mogłem wynáleść: ieżeli záś iest prawdźiwy; Mowię 1mo. Iż ták muśi bydź przystosowany do Astrologow, iáko insze pierwey y nástępuiący fałszywie: bo mogł to pisać S. Doktor o Inkántátorách; Ariolách, Haruspikách, Augurach, Pytonách, Mágách, Hidromantikách, álbo Nekromantikách ktorzy rożne Xięgi pisali Diabelskie. DuńKal O2.