Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1659

Formy: cz. prze. lm nmos 3. os. niżyły; ~ im. wsp. niżąc

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiTam które górą nosić się zuczyły Gdyś snopem w polu pogaństwo pokładał, Machometańskie dumy się niżyły, A gdzieś swą ręką bohatyrską władał Tam się xiężyce otomańskie ćmiły, I sam car wiele z swej hardości składał: Takież twe męstwo znali Tatarowie, Znała i Moskwa, pomna i Szwedowie. OdymWŻałKoniec 336. O zdráyco/ morderco srog. A ten rzecze niżąc nogi. Przez ćię, Bogini/ y twego Prżyśięgam męża miłego/ Przez te krępy/ y te strzáły Co we mnie povtykáły/ Przez Amorki/ przez y bicze/ Ktore gęste w grzbiećie liczę/ Ze nigdy bydź niemyślałem Nád tem ślicznem/ zboycą ćiáłem. GawDworz 34. Co ieśli ták iest, tedy do Bogá swoy zdrowy Obroćiwszy vmysł z niem swe mieway rozmowy A iákiem záś sposobem doydźiesz, ábyś z twoiem Mogł mieć rozmowę Pánem, tego zdaniem moiem Dostąpisz przez modlitwę do Niego się bliżąc, A śiebie przed ogromnem thronem Iego niżąc: Bo kto żądzą gorącą, máiąc vwolnione Od występkow sumnienie swe, á odwrocone Serce od dobr doczesnych, ktore myśl zá świátem Ciągną, przed nies kończonem Bogá Máiestatem Iákby stoi, á oraz z głęboką pokorą Błaga Máiestat Iego modlitwy perorą, Ten z Bogiem ná tem świećie duchownem obcuie Sposobem, ktory twarzą w twarz z niem rosprawuie, Ná kożdem bowiem mieyscu Bog nász Dobrotliwy Z lutośćią swą przybywa, á słuch Swoy skwápliwy Nakłániá tym, ktorzy Go szczerem sercem proszą, Y czyste swe z pokorą prośby k niemu w noszą [...]. DamKuligKról 145.