Data ostatniej modyfikacji: 01.12.2014
NIESYTNY przym.
Słowniki:
SXVI, T, SW notują
SStp, Kn, L, SWil, SJP nie notują
Formy: lp M. m niesytny; ż niesytna; n niesytne; lm D. niesytnych
Znaczenia:
1. »taki, który ciągle czegoś pragnie«: NIe násyci się tá [śmierć] nędznego kmiotká vbogą chałupą: nie násyci się bogáta włością/ ále choćbyś ią y cáłymi máiętnościámi nákarmiał/ ieszcze y tym nie sytna. WojszOr 129. W tamtym [Kasjuszu] porywczość, y zemsta bez miary, Moc beż respektu, gniew zgubą niesytny, Uczynek żaden nie był beż przywary [...]. ChrośKon 200. Niesytna matka, chciwość, szkodę rodzi, Ta chciwość wędą rybki z wody wodzi. BratŚwiatBar II 197.
2. »taki, który nie zaspokaja głodu«: Niesytny. eig. und fig nicht fättigend. prop. & fig. qui ne rassasie point; qui n'est pas nourissant. § niesytna potrawa [...]. T III 1035.
3. »taki, który nie zaspokaja jakichś potrzeb«: Rzymskie zaś starych cesarzów metale rożne mają, a dowcipne, choć w krótkim sensie napisy, jako owe Neronowe: Ob Cives servatos [...], które mało mówią, a siła w sobie zawierają. Teraz zaś nie słychać, tylko prożne zbytki niesmacznych i niesytnych słów, z których mało smaku a mniej pożytku i nauki wyczerpnąć się może. LubSArtPol 213-214. Niesytny. eig. und fig nicht fättigend. prop. & fig. qui ne rassasie point; qui n'est pas nourissant. § [...] niesytne słowo. T III 1035.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz sytny, niesyty, niesyt, nienasycony.
Autorka: RB