Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: OFICER, *OFICYJER

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688

Formy: lp M. oficer; D. oficera; B. uż. żyw. oficera; N. oficerem; ~ lm M. uż. osob. oficyjerowie // oficerowie; D. oficerów // oficyjerów; B. uż. osob. oficerów

Etymologia: <niem. Offizier>

Znaczenia:

1.wojsk. »wojskowy posiadający stopień uprawniający do dowodzenia grupą żołnierzy«: Zaraz za nami gdziesmy weszli z Woyskięm officerowie krola Dunskiego werbowali. PasPam 62. Krol oddał mi ich Przykazawszy że bym iako własny ich Officer rządził niemi. PasPam 151. Panowie Pułkownicy Rotmistrze y insi Officyerowie Aby sie od Pułkow y Chjorągwi swoich sine Legali Impedimento [bez prawnej przeszkody] nie absentowali pod utraceniem zasług. PasPam 218v. Officyerow kilka znacznych postrzelono. PasPam 269.

2.zbior. »oficerowie«: Mowią. Dobrzy Zołnierze Polacy kiedy Francuzow Officerem maią. PasPam 195.