W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 19.11.2024
OSTROWID rzecz. m
Słowniki:
Kn, T, L (XVII), SW notują
SStp, SXVI, SWil, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. ostrowid
Znaczenia:
»człowiek mający bardzo dobry wzrok, spostrzegawczy«: Ostrowidz ábo ostrowid/ człowiék ostro dáléko widzący/ bystrooki. [...] Acutum cernens [...]. Oculeus totus [...]. Kn 646. ostrowidz; ostrowid, człowiek ostro, daleko widzący; bystrooki. Luchs, scharfsichtiger Mensch. une peronne à bonne vuë; qui a des yeux d'aigle, qui a la vuë perçante. T III 1281.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz ostrowidz.
Autor: WG