W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 25.06.2025
OSZUKACZ rzecz. m
Słowniki:
SXVI, L (XVIII), SW notują
SStp, Kn, T, SWil, SJP nie notują
Formy: lp M. oszukacz; ~ lm M. uż. (n)osob. oszukacze; W. uż. (n)osob. oszukacze
Znaczenia:
»ten, kto świadomie wprowadza w błąd, oszust, kłamca«: Wyrzynáią postáć oboiey płći człowieczey/ ći machlerze y oszukácze ludźi. SyrZiel 1378. Est, non est, turbant, concordia faedera mundi, Swiat chytry y oszukacz wpiękności obłudny. ChmielAteny III 535. Oszukacze dobrych ludzi Was też rownie kto ułudzi. FontJJakubWBajki 36.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz oszust, oszukawacz, oszukiwacz, fałszerz, kłamca, machlarz, szalbierz.
Autorka: ER