ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 23.02.2010
OWIONĄĆ czas. dk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: cz. prze. lp m 3. os. owionął; ~ cz. przy. pr. lp 1. os. owionę
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiOwiewam kogo/ owionął kogo wiátr. Afflo aliquem: afflauit eum ventus, afflatus est vento, afflatus est ei nidor, [...] c. Sic loquuntur Latini. Afflari: afflantur Noto vineta. [...] Sperat sibi auram aliquam posse afflari [...] Afflauit ma ful minis ventis, s. Iupiter [...] Cum quidam ventus afflauit, [...] Afflari priùs quàm percuti fulmine, omnia docet idem [...]. Circumflant aliquem venti [...] Circumflari à ventis inuidiae [...]. Kn 653. Owiewam, v. m F. owionę. bewehen, anblasen. souler contre, soufler autour, de tous côtez. § wiatr twarz mu owionął. T III 1297.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: MM