Data ostatniej modyfikacji: 29.10.2019
PŁATKA rzecz. ż
Słowniki:
L (XVII-XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1688
Formy: lp M. płatka; B. płatkę
Znaczenia:
1.karc. »stawka w grze«: Pierwej tego nie było. Teraz zwyczaj nowy, Że siedą z mężczyznami do kart białegłowy. Kądziel, krosienka, to ich była krotochwila, Nie znały pancerole, kinola, pamfila. Patrząc na jednę damę, ze dosyć gra szczerze, nie folgując tak maści, jako i kozerze, Co kto zadał, dodaje; przegra-li, nie gniewa; Wygra, z tego co przegrał, zwykle nie przedrwiewa: "Grałbym - rzekę - z Waszecią i bez świece śmiało." Aż ona: "Tak ja w nocy, by najwięcej stało, jako i we dnie dodać, co nie każda wdowa, Nie każda panna czyni, do wtenu gotowa". Więc że dość spora stała na talerzu płatka, nie czekając, idę precz od stołu, ostatka. PotMorKuk III 48.
2. »wygrana, zysk«: Zeby nie przyszło znowu Pompeiusza Na pomoc wzywac; lecz ze ręczy Matka, Vpewniona wtym przez Kocceiusza, Ktory przenika gdzie pewna, gdzie płatka, I on nakoniec o zgodzie potusza. ChrośKon 386.
3.przen. »danina, haracz«: Jakożkolwiek w tym targu Prusak się obłowi, Czy to wojska pożyczy, czy pokój umówi, A Polak nie wojując swoje państwo traci, czy kto wygrał, czy przegrał, on płatkę zapłaci. JarBerRzecz 181.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz płat I, płata I, płatność.
Autor: WM