W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 17.09.2020
PŁOMIEŃ rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Formy: lp M. płomień; D. płomienia; B. uż. nżyw. płomień; N. płomieniem; Ms. płomieniu; ~ lm M. płomienie; D. płomieni; B. uż. nosob. płomienie; N. płomieniami; Ms. płomieniach
Znaczenia:
1. »ogień«: Ma Niebo dosc Iasnosci aprzecię tym bardziey Płomieniem Domu tego widziemy Niegardzi. PasPam 217. A czemusz Płomienczykiem ten Herb iest nazwany Temu ze iasny płomien zgęby pokazany Czego są dwie przyczyny zeby Przy Męznosci Tey zawsze iako Płomien byli Zarliwosci. PasPam 270v.
2.przen. »bunt, rozruchy«: Nalezało [...] tę swieczkę zgasić [...] Aby się był iakiey większey [zam. jaki większy] z iey iasnosci nie rozniecił płomien. PasPam 187. Seym złozono na uspokoienie tey Transakcyiey ale tru[d]no to zapał zagasić kiedy iuz płomien na dachu. PasPam 201.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Pospołu te rzéczy chodzą/ dym zá płomieniem/ grzech zá lubieżnem poyrzeniem ábo dotknieniem. KnAd 904.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas