Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, L (XVII, XIX), SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn, T nie notują

Formy: lp D. pacyfikała; B. uż. nżyw. pacyfikał; Ms. pacyfikale; ~ lm B. uż. nosob. pacyfikały; Ms. pacyfikałach

Etymologia: <śr. łac. pacificale>

Znaczenia:

»szkatuła, naczynie z relikwiami; relikwiarz«: ...kápłanom Fárskim/ ktorzy się zástánowili przed łáncuchem/ ná pácyfikały ábo krzyze Reliquiámi Swiętych násádzone/ kámieńmi rzucáiąc/ despekt vczyniono... NowinyTor Aiiij. Te relikwiie są opráwne we srebro/ tákże osobnych iest y innych wiele Relikwiy w rożnych Pácyfikałách srebrnych. PruszczKlejn 62. Monstrancya srebrna mała, mało od pacyfikała większá. AdnGosp F IV/ 279, 7. Bywał na Plebaniey y tam przeglądaiąc sie w Koscielnym Apparacie y Skarbie tameczney Plebaniey przeczytał w Srebnym Pacyfikale Karteczke DruKowaną Specifikuiąc Relikwią Swietego Wita pod Ktorą była Pisczal Zkąd zwysz mianowanemu Kanonikowi, o te sie Reliquią przykrzył. KomonDziej 231-231v. Przytym ten pomieniony Xiądz Szymon Myszkowic darował Partykułke Relikwiey inszey, Swietego Marka Meczennika w Pacifikale. KomonDziej 232. Kardynáli [...] Celebruią y Mszę Swiętą [...] ná ktorey trzech stanow Magistris daią całować Pacyfikał, to iest Kardynáłowi Biskupowi. ChmielAteny II 124.