Słownik XVII wieku

Słowniki:
SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1638

Formy: lm M. uż. osob. paicy; paikowie; D. paików; B. uż. osob. paików

Etymologia: <pers. pejk 'pieszy posłaniec'>

Znaczenia:

1. »paź, goniec, posłaniec«: Dwie Czapki dla Paikow Axamitne z piorami srebrnemi. ArchRadziw 1638 79/2, 43. Paicy Michałowski ... zł 3 [...] Miklauz ... zł 3 Michałek Cyruliczek ... zł 3. ArchRadziw 1638 310/4. [Wykaz należności za służbę:] Paicy Borkowski natydzien zł 3. ArchRadziw 1638 310/4.

2. »pokojowiec dworski, członek straży magnata towarzyszący mu w czasie jazdy powozem, także: pokojowiec sułtana tureckiego, żołnierz sułtańskiej gwardii przybocznej, pajuk«: Potym P. Szczodrowski Pułkownik Polski/ Rotmistrz ná ten czás I. M. P. Woiewody/ ná koniu Tureckim białym w brod fárbowánym/ ceny wysokiey: śiodło czáprág háftowány złotem y srebrem/ ná ktorym mieśiączki máłe srebrne złoćiste: vbrány sam w złotogłow Perski/ z skrzydłem białym ná plecách: czapká złotogłowowa sobola/ przy ktorey pioro żorawie bárzo piękne/ y zaponá z kámieńmi/ máiąc z obu stron przy sobie dwoch paikow po Turecku vbránych/ ktorzy sie puślisk trzymáli/ y śiekierki długie ná rámionách nieśli. WjazdPar a4.

Znaczenia niepewne:

1 a. 2: Páikowie. co unas páźie, albo pokoiowi. GośPos 357.