Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T notują
SStp (- ), SXVI, L, SWil, SW, SJP (- ) nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. m pajęczysty; ż pajęczysta; D. n pajęczystego

Znaczenia:

»coś delikatnego, subtelnego a. dziurawego, nie stanowiącego żadnej przeszkody«: Po liściu y po wszytkiey bylinie iest páwłoká páięczysta cienka. SyrZiel 671. Paięczysty/ Araneosus: lanugo araneosa, araneosus caulis, vomitus. Kn 660. Błonká [...] iest bárdzo subtelná naksztáłt tkaniá páięczystego. KirchFac 73-74. Paięczysty. 1) Spinnen-artig. 2) vol Spinnen. T III 1310.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ błonka pajęczysta: Humor kryształowy iest lipki w zámkniony włásney subtelney błonce, błonká páięczystá rzeczoney. KirchFac 83-84.