Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1607

Formy: lp M. panię; D. panięcia; C. panięciu; B. panię; N. panięciem; ~ lm M. panięta; D. paniąt; C. paniętom; N. panięty; Ms. paniętach

Znaczenia:

»wielki pan, panicz; syn pana«: Koronne panięta szły z nim jakoby przy lwie rozdraźnione lwięta. GrochWiersze 139. Bo się to ledwie książętom i inszym paniętom za wielkiemi expensami zejdzie [zwiedzanie cudzych krajów]. DembPrzew 97. Włoch [...] gdy się mu przytráfiło stánąć w iedney gospodzie z Panięciem iednym Polskim/ ktory páchołkow siłá miał [...] spytał. StarPopr 32. Licczełsię w Sączu A[nn]o 1632 u matiasza Cerulika: za panię udawałsię. TrepNekLib 25. Przyszedł W: O: Archima[n]dryt Nicephor z Xiążęty y Panięty do Cerkwie: zá ktore[go] weście[m] Páráecclesiách stoiąc w ołtarzu/ zátrwożył się bárzo. KalCuda 119. Rzekł ich inspector, dośc masz na tym, ze przi paniętach bez twego kosztu, cudze kraie zwiedziesz. VorLetSkarb 93. Nie dostałaś faworów tych w zielniku sielskim, Kędy tylko wasilek kocha się i mięta Z przykrym lubczykiem, którym brzydzą się panięta, A w wirydarzach swoich każą tulipany Z koronami carskimi sadzić na przemiany. ZimBSiel 102. Widzę wszystkich y Inszych Paniąt roznych Sług krolewskich wszystkich. PasPam 146v. Iezeli niemoze bydz oswoim [k]oszcie Przystac do Posła albo do Pąnięcia ktorego byleby przecię bydz na iednym y nadrugim Seymie. PasPam 201. Kożdy z Paniąt z Panow Polskich sąm personaliter posedł Na Woyne. PasPam 261v. Prosiłęm go że by mi przynaymniey powiedział iak się zowią [...] ale y tego niechciał uczynic wymawiaiąc się że to Panięta Ludzie znaczni a ia tu Słuzę. PasPam 263v. Wjeżdżał na wojewodztwo w zawołanym mieście, Krakowskiem panię jedno, na ktorymteż feście Byłem i ja proszony. PotFrasz2Kuk II 628. Więc wprzod Senatorowie, y możni Xiążętá, Vrzędnicy, Mágistrat, y inni Paniętá [...] chrzest przyymuią. DamKuligKról 253. To rostropną perswazyą, to polerem nauki, to submissyą wrodzoną, wielkiemu Panięciu był powodem, że odrzuciwszy [...] Luterską herezyą, torem Nayiaśnieyszego Oyca swego, wiarę katolicką przyiął. NiesKor II 633.