Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII, XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują

Formy: bezok. parać się; ~ cz. ter. lp 1. os. param się; 3. os. para się; lm 2. os. paracie się; 3. os. parają się; ~ cz. prze. lp m 3. os. parał się; ż 3. os. parała // parała się; lm mos 3. os. parali się; ~ tr. rozk. lp 2. os. paraj się; ~ im. wsp. parając się

Znaczenia:

»zajmować się, trudnić się; kłopotać się«:

Rekcja: czym, o czym, koło czego

Poimána [czarownica] y po przygnániu/ że to dla tego uczyniłá/ iż ná wesele záproszona nie byłá/ tákże też/ że się wielą inszych czárow paráłá/ spalona była. SpInZąbMłot 62. Chodzi nie iáko człowiek/ ále iáko wąż/ bo się vwikłał w áffektách: sprosnemi roskoszámi się para/ ziemię źrze iáko wąż. BirkNiedz 58. Dziwowałbym się tym Psichikom/ gdyby samym wszeteczeństwem się báwili, dla ktorego żenią się często; gdyby się też nie paráli obżarstwem/ dla ktorego postow nienawidzą. BirkEgz 20-21. Param się czym/ v. Báwię się tym. Kn 670. Pan od poddanego wziął za chłopca i że koło izby umietania parał się, nazwał go Poprzątalskim, bo często mu to mawiano: "jeśli poprzątnąłeś to abo owo". TrepNekLib 291. Żiy dobrze/ iákożkolwiek ci Pan rozłączyć się z ciáłem każe/ o tym się nie paray. KalCuda 106. Nie paráiąc się o żadnych tyráństwách ciał swych/ przez zábiiánie przyiáciołámi y brácią się Chrystusowi stali KalCuda 118. O nie mamci iá Bogow tych zá Bogi/ Co się nie wstydem páráią tákowym/ Náwięcey tey krwie w Pelopowym domu A iáko słynie/ czytáynosz to komu. TwarSDaf 116. Toż y Wy ták stanu zacnego jáko y podłego, co się nieczystotą paracie, czyńcie, á wszelkiemu wszeteczeństwu służbę wypowiedziawszy, czysty żywot prowadźcie. GdacPan 103. Odtąd niechcąc się więcey swiatemparac, Odsyła okręt, sługi poodprawia. PotSyl 76. Podź ná stronę sobie Márna (rzecze) obłudo, nie teraz w tey dobie Param się Ia miłością/ kiedy w tym obrocie y troiákim opływam czołá mego pocie [...] Zápłonie się Kupido. TwarSPas 93.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ parać się niewstydem: [Wenera] ták wiele sprosnych popełniłá złości: Bo się raz zległá z Marsem drugi raz niewstydem Páráła z Anchizesem, niegdy z Adonisem. DamKuligKról 204. Niech żona moiá będzie cudzołożną, Niechay z nią pełnią wszeteczność bezbożną Wszyscy, ktorzy się paráią niewstydem. ChrośJob 114.

Słowniki:
nie notują

Formy:

Znaczenia:

»ulatniać się w postaci pary, parować«