W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 31.07.2014
Znaczenia:mit. »rzymska bogini śmierci - Atropos a. jedna z trzech sióstr, bogiń przeznaczenia«: Párki. Prządki ludzkiego żywotá. OvOtwWPrzem 205.
Ktoż tedy śmierć párką názywáć będzie? kto ią malã będzie bierzmował? WojszOr 360.
Łaskie, Chodkiewiczowny i Ostrożanki [...] Mówią o nich tytuły, i to i te z niemi Umierają drugi raz, tu z Opalińskiemi (A tym Parka nie szkodzi nigdy zazdrościwa I pod żaglem zupełnym łódź ich zawsze pływa). TwarSRytTur 120.
Nadgrobek kusiowi. Kuś umarł, kpy w sieroctwie. A cóż będą czynić I któregoż o tę śmierć z bogów będą winić? Parki nielutościwe, okrutne boginie, Czy nie wiecie, że z kusiem oraz i świat ginie? MorszAUtwKuk 313.
Płacz na to rzewnie, że złośliwa Parka, Niedociekłego nie patrząc zegarka, Tę nitkę, którą dłużej snować miała, Prędko urwała! MorszZWybór 240-241.
A na wczas smierci, tám gdzie Kupressámi Łoze mu Parki Vsłały rękami. OblJasGór 47.
Mała latorośl ledwie ze pnia wypuszczona Zaraz od ukwapliwej parki odczośniona. MorszZWierszeWir I 477.
Demogergenes rozdzielił Cháós [...] Trzem parkom pod vtráceniem poczciwości, roskázuiąc prząść sztámlett żywota ludzkiego vstáwicznie śmiertelnego. AndPiekBoh 28.
Twym sługą jest i chce być, i aż poty będzie, Poki mu dni skwapliwa parka nie doprzędzie. TrembWierszeWir II 241.
◼
Przenośnie:
◼
O, nie piekielna, lecz miłości Parko, Dni moich pani i zdrowia szafarko. MorszAUtwKuk 245.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]