W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 21.03.2023
Znaczenia: »nieprzyjemny zapach powstający od potu a. smród, fetor niektórych zwierząt w okresie godowym«: Párkot/ párk v człowieká [...] Hircus [...] grauis hircus in alis. Virus alarum. Kn 670.
Smród podpaszny/ v. Párkot. Kn 1034.
Párkotem śmierdzący. Hircosus. SzyrDict 285.
Biada wam, biada, strojni galantowie, parkotem niebu śmierdzący kozłowie – w kotłach siarczystych będziecie smażeni, w smole warzeni. Biada wam, którzy w nierządzie mieszkacie abo małżeńskiej wiary nie chowacie, wszeteczni ludzie, brzydcy niewstydowie, sprosni wieprzowie. BolesEcho 82.
Dzieci [...] z Mátkámi się dzielą Odchodząc od nich; ani więcey z wrotu Do gniazdowego nie maią parkotu. ChrośJob 153.
Tedy jałowica przemierzła lubieżnym fortelem pod łóżko zasadzona albo gach za piecem jako pies warujący i wylegający, albo pohany Janusz, wygodzie kumina przysposobiony, w nieochędożonym garniturze i parkocie mogą przeładować ordynaryjny gust miłości i zabawy małżeńskiej. MałpaCzłow 262-263.
ODEUR [...] Odor [...] ZAPACH wonność [...] Cuchnienie z ust [...] Parkot od potu zwłaszcza z podpachow od niektorych osob: smrod podpaszny. DanKolaDyk II, 308.
Polowałem tu w mych polach na zające, gdzie lubo moc wielka ich była, atoli jednak jednegom sam tylko ubił, nie chcąc im w samym parkocie psuć szyki i z mych pól wypędzać. RadziwHDiar 164.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]