W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 14.10.2014
PARSK rzecz. m
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII, XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: lp M. parsk; N. parskiem; Ms. parsku
Znaczenia:
1. »parsknięcie, charakterystyczny dźwięk towarzyszący gwałtownemu wypuszczeniu powietrza przez człowieka a. zwierzę«: Pársk/ párskánie śmiechem. Kn 670. Pársk/ párskanie śmiechem/ Ronchus. SzyrDict 285. Parsk parskanie śmiechem, ronfle qu'on fait en riant. KulUszDyk 118/ 2.
2. »roślina zielna«: ZIele ktore Kozim Párskiem nászy miánuią/ Kurzey nodze/ ábo Tłustoszowi iest podobne. SyrZiel 791. Kozi Pársk [...] Cepaea. Cepeenkraut. Welschens Harnkraut. SyrZiel 791-792. Pársk kozi/ ziéle. vide Kozi pársk. Kn 670. Kozi parsk ziele. (cepaea) ein bittres Kraut, so der Portrulae ähnlich ist, une espéce de joubarbe qui ressemble au pourpier. T III 629.
3. »piwnica, ziemianka«: Grubá/ parsk/ dół/ loch/ ziemiánka do chowánia ziół/ win/ owocow. Kn 212. Pársk/ vide Grubá Kn 670. Schodzą się w vodę w parsku zamieszkani. KochKamRokLub 242. Zeby tę karczmę okopciałą dymem, W iednem gnoiu z gadziną, z bydłem, w parsku w smrodzie Chciał porzucic; o lepszey wiedzący Gospodzie, Ba krolewskiem Pałacu: gdzie na wieki wieczne, Nie dadzą nocy postac promienie słoneczne, Sami zyią Krolowie. PotPer k 25v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK