W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 16.02.2015
*PARSKNĄĆ czas. dk
Warianty fonetyczne: *PARSKNĄĆ, *PARZCHNĄĆ
Słowniki:
SStp, T, L (parsknąć, parsnąć, parzchnąć; XVIII), SWil, SW (parsknąć, parsnąć, parchnąć, parzchnąć, parszchnąć), SJP notują
SXVI, Kn nie notują
Formy: cz. prze. lp m 1. os. parsknąłem; 3. os. parsknął // parzchnął; ~ cz. przy. pr. lp 1. os. parsknę
Znaczenia:
1. »wydać charakterystyczny dźwięk przez gwałtowne wypuszczenie powietrza, prychnąć, kichnąć«: Parskam ich briese brause. Parsknąłem ich briesete/ brasete. DobrGram 277. Lezie on Chrząszcz od brody [...] pod sam nos práwie/ [...] Iednym że rázem parsknął áże mu cos znosa/ Wyleciało wielkiego/ iák kupcowi z trzosá. NowSow 17-18 nlb. Na to parzchnął od śmiechu, y strach go z wielkiemi oczyma odleciał. KonSRoz 74. Parskam, v. m. F. parsknę. 1) schnauben benm Lachen; überlaut Lachen. 2) zischen, prasseln, brausen als heisses Gisen vom Wasser. 3)niesen, Kicham. 1) ricaner; éclater de rire; ronfler, faire un bruit en riant. 2) bruire, petiller, faire un bruit femblable à celui du fer rouge trempé dans l'eau. 3) éternuër, v. Kicham. § 1) parsknął śmiechem. T III 1329.
2. »zaskwierczeć, prysnąć«: 2) żelazo rozpalone parska (skwierczy) w wodzie; parsknęła świeca. T III 1329.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK