Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: PASZKWILUS || PASKWILUSZ || PASKWILIUSZ

Słowniki:
SW (paskwiljusz) notują
SStp, SXVI (?), Kn (?), T (?), L (?), SWil (?), SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1606

Formy: lp N. paskwiluszem; ~ lm B. uż. nosob. paskwiliusze; N. paszwilusami

Znaczenia:

»paszkwil«: Jako wszytkie insze rzeczy, tak i to łżywie nie przyczytasz, abym ja paskwiliusze miał pisać; twoje to rzemiosło, nie moje. JazStadListyCz II 182. Nie nowinać [...] ludzi [...] na sławie, czci szczypać i szczekać, jako jadowity pies, paskwiliusze niecnotliwe wydawać, co czyniłeś [...] abyś mógł jako złodziej po jarmarkach cokolwiek ułapić. JazStadListyCz II 185. Im nic milszego/ smácznieyszego niebywa/ iáko ná ludzie święte/ dobre niewinne/ rzucić páskwiluszem. BirkNiedz 600. Chwała Bogu miły Plebanie/ że wzdy Hiszpanowi drogę toruiących Jezuitow czynicie choć; to arcyfalsz a nie Antychrystowi/ iako niekiedy Dominikanow/ y Franciszkanow czynili Mistrzowie Paryscy/ paszkwilusami one smaruiąc wszędy po świecie. SzemGrat 46.