Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»ten, kto picuje, tj. zabiera ludności żywność i paszę dla wojska «: Po dni piętnastu/ iáko káżdy ná swoim ozimym stánowisku vśiadł/ nagła rebellia z Ambioryxá y Katywulká vkazáłá sie/ ktorzy ácz do gránic Państw swoich Sabinowi y Rocie ze zbożem prędko záiácháli/ iednák zá powodem Legatow od Inducyomárá Trewirzániná/ swoich pobudzili/ á nagle picowniki potłukszy/ z wielkim ludem obozu dobywáć przybiegli. CezWargFranc 107. A gdy iuż bliżey murow przywiedźione były wieże/ dowiedźiał sie od więźniow Cezár/ że iáko Wercyngetoryxowi żywnośći nie sstáło/ obozem sie ruszył pod Awáryk/ á iż sam z konnymi y piechotą/ co między konnymi stawáiąc zwykli sie potykáć/ szedł/ áby ná zdrádźie záśiadł/ gdźie názáiutrz o picownikow nászych przyiáchániu rozumiał. CezWargFranc 164. Tegoż dniá wiadomosć przyszłá że Skophin Szuyski posłał Boiárow z ostrożka/ aby tych co sie rozbiegli po lesiech do kupy zebráli/ naszych picownikow aby łapali y bieli. BielDiar Biijv. Záczym záraz I. M. P. Kánclerz kazał z dział vderzyć ná Picowniki/ ktorych iuż po wielkiey cześći Pogánie byli záskoczyli/ á drudzy też nic ná znák ten niedbáiąc/ y niewierząc/ ná dzień padáli Pogánom w ręce/ y pewnie zginęło tám czeládzi blisko 1000 iesli nie lepiey. SzembRelWej A2-A2v.