Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1619

Formy: lp M. piekielszczyk; D. piekielszczyka

Znaczenia:

»człowiek zły, przynoszący zło; człowiek z piekła rodem«: Bo kiedy święty Dymnas pytał opętanych, Gdzie wtenczas czarci byli, od swych powikłanych, Iż teraz pokój mają, a w mieście to było Brabantskim - kiedy się to pytanie zjawiło, Odpowiedzieli czarci, żeśmy obchód swemu Czynili piekłomnoscy, Lutrowi sławnemu. I zstał się piekielszczyk, nie nieboszczyk od nieba, Bodaj wszytkich ministrów doszła ta potrzeba, Którzy acz ci się z Pisma ministrami zowią, Ale zasię jak diabli ludzkie dusze łowią. ZrzenAnKontr 376. Lecz nie rychły przyiazd W. X. M. á Piekielsczyká Sułtan Osmaná. BuntCara Bv.