Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Formy: lp M. m pochlebny; ż pochlebna; n pochlebne; D. n pochlebnego; B. ż pochlebną; N. n pochlebnym; lm M. nmos pochlebne; D. pochlebnych; C. pochlebnym; B. mos pochlebne; N. pochlebnemi; Ms. pochlebnych

Znaczenia:

»nieszczery, zakłamany«: Zbáwiciel twoy skosztował octu z żołcią, á słow onych pochlebnych od czártá słucháć niechciał. BirkNiedz 184. Przechod głosowi sprawieli. Y wiele rázy przeznię/ y pochlebna mowá/ y pieszczone poszeptem przechodzieły słowá. OvOtwWPrzem 141. Pochlebny / Adulatorius. SzyrDict 304. Y ták się częstokroć tráfia, niebodzy chorzy/ zpuściwszy się ná pochlebne krewnych swoich słowá/ końca żywotá swoiego/ nie upátruią/ y bez dyspozycyiey domu/ y bez przygotowánia sumnienia swoiego z tego świátá zchodząc. StarKaz 592. Szczęsliwy kogo te pochlebne roskoszy Swieckich nie ułowiły Fawory. PasPam 281v. Ale by też twoy był własny ten iáśnie oświecony Katafalk/ po owych pochlebnych panegirykach/ po teskliwey Muzyce/ świece pogaszą/ wszyscy umilkną w ciemny cię grob wrzucą/ gdzie aż do dniá sądnego gnić będziesz. BujnDroga 130. Tedy zaraz wszytkie dobre porady moie ztępiła y afektami swoiemi tobie pochlebnemi wszelką twoią fortuna zagubiła. SzołHist 15v. Lepiey się cieszyć mądrym strofowániem, A niż pochlebnym głupich oszukániem LubSEkl 23. Podał iey ten sposob ktorym by wiernosc Swoię ku niemu Małzeńską wyprobowała: to iest zeby podarunki od niego przyimowała o ktorych on wiedział y tym go uładziwszy iako tę y pochlebną twarz mu pokazawszy sprowadziła go kiedy do domu y iemu dała znac o tym kiedy u niey będzie. HistŚwież 167-168. Nie mogli by nic odrywać od Ekonomyi, iako często czynią, rozdaiąc ie albo pochlebnym faworytom, albo niedyskretnym importunom. LeszczStGłos 35. Już ci wierzę przedtym że smiele rzekę, y Násza myśl Polska dumno pátrzyć byłá poczełá, zá pochlebnego szczęścia y miłego pokoiu powiewaiącemi zewsząd wiátrami. DanOstSwada I, 15. Niechayby sława dawnym przyiaźnieysza wiekom, zeszłego czasu szczęściem y dobrocią kwitnących policzyła Monarchow, ktorych więcey pochlebne wymyśliło pioro, a niżeli pamięcią álbo okiem prawdá zásięgłá. DanOstSwada II, 24. Ze skał strumyki, Sączące, swemi podchlebnemi szlochy, Łez iey [bogini szczęścia] dodają. DrużZbiór 293.