Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: POCHWYCIĆ || POCHYCIĆ

Słowniki:
Kn notują
SStp, SXVI, T, L, SWil, SW, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1608

Formy:

Znaczenia:

1. »złapać coś, kogoś (będącego w ruchu)«: Kruk [...] Począł krakać. - Wtym mu ser skoro wypadł z gęby, Zaraz go pochwyciła głodna liszka w zęby. VerdBłażSet 59. Zá szyię mię pochwycił: áż nátych miast/ swemi musiałem kolánámi przyklęknąć ná ziemi. OvOtwWPrzem 347.

2. »uwięzić, pojmać, porwać«: Andrzey Carolstadius od czártá pochwycony/ niewiedzieć kędy się podziáł. BirkEgz 5. Tenże Jędrzej Wąs poszedł na kuzerowe osiedle, we drzwi uderzył, chcąc się pomścić, co go uderzył ociec. Usłyszawszy o tym godle pochycił synów swoich i już też nie było żadnej przygody. ActScabVet 147.

3. »przejąć, wejść w posiadanie«: Znowu powiat [...] pochwyciwszy te kopie zgodną radą ku gorze wynosi oddaiąc mu Ciezar sądu. HerbOr 546.