Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»przynoszący pociechę, otuchę; pocieszający; sprzyjający«: W Iszkowie gdy Krol Pan nász szcżęśliwie być racżył. Tám go Bog tą nowiną poćieszną vracżył. HofmańPor Bv. SZTVRM POCIESZNY SMOLENSKI. Ktory był odpráwowány szcżęśliwie w roku teráznieyszym 1611. 13. dniá. Cżerwcá. OzimSzturm A. POsłuchayćie wszytkie Narody: poćieszną ode mnie nowinę vsłyszyćie. Nieprzyiaćiel Krzyżá świętego osłábiał. PosWoł A2. [...] Prognostyki woienne mielismy też poćieszne. DiarZwyc A3. I tak iuz z łaski miłego PBoga wpociesnieyszych okazyiach skonczyłęm ow Rok. Doznawszy że to nigdy nietrzeba człowiekowi desperowac Choc się nacię trochę za Marszczy Fortuna. PasPam 150v. Wdzięcznieysza iest zawsze z ust Panskich [...] awizacyia, ktorą iako kolwiek mie potka [...] Iezeli pocieszna podziękuię. Iezeli przeciwna za złe miec nie będę. PasPam 223v-224.

POCIESZNA
w funkcji predykatywnej

Formy:

Znaczenia:

»przynosi pociechę«: Poćiesznieyszá to/ co się pielgrzymowi do źiemie Swiętey/ ktory był rodem z Dináteum miásteczká/ przytrafiło/ tegoż roku. KwiatDzieje 36.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]