Słownik XVII wieku

Słowniki:
L, SWil, SW, SJP (w innym znaczeniu) notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1681

Formy: lp M. pogłos; B. uż. nżyw. pogłos; ~ lm D. pogłosów

Znaczenia:

»wieść«: [...] wtym gruchnie pogłos, ze Getowie Macedonią plondruią w obłowie. ChrośKon 80. Taka tedy rada staneła aby go kiedy do pokoiu Swego zwabiła, wtenczas kiedy mąz zmysliwszy sobie drogę y pogłos odiazdu rzuciwszy, miał na zasadce na niego czuwac y uchwyciwszy go potym z nim, co by mu Się zdało robił. HistŚwież 22. W roku 1500 na Moskwę z ludźmi wyprawiony, tyle postrachem samym sprawił, że na pogłos przybycia iego, Dymitr syn Kniazia Moskiewskiego z woyskiem swoim nazad do Moskwy odciągnął. NiesKor II 482. Tym czasem puściemy pogłos, iákobyś iuż odiáchał, á przez ten miesiąc dobrze się rachuy twoiem sumnieniem, á upatruy przed kimbyś się miał Spowiedáć, będziesz kommunikowáć w nászey Káplicy, á potym z błogosłáwieństwe[m] Boskie[m] odie(ź)dźiesz, TylkStrom 73-74.

Znaczenia niepewne:

: Chodziłby zá mną właśnie iák memoryiał, áby go wytykano: tego to Christus uzdrowił, temu dobrze uczynił; niechcę tákich pogłosow, tákiey pochwały, [...]. MłodzKaz II/ 162. Bá i to samo wielki cud bogáctwá mieć, á bydź człowiekiem, bo to częściey się chudemu páchołkowi tráfi, że zásłuży ná pogłos: Ey człowiek ci to: niżeli Workowemu Pánu. MłodzKaz I/ 377.