Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L, SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1644-1660

Formy: lp M. pogłoska; D. pogłoski; B. pogłoskę; N. pogłoską; ~ lm C. pogłoskom; B. pogłoski; Ms. pogłoskach

Znaczenia:

»wieść«: Znaliaszy wpoliu iako dragun powiedział, dał do nas utrapionych rodzicow na wozie drabiastym chłopskim prziwiesć. O iaka tambyła radosc, kiedyswa ich zdrowych oglondali? po owych pogłoskach, iakoby w karecie ze wszistkiemi do niei włozonemi rzeczami zgorzec mieli: VorLetSkarb 63. / Nie trzebá wszystkim Pogłoskom Uchá dáć, (dawáć.) ErnHand 351. dobądz iuz krwawego miecza swoiego smiele; a ieszcze barziey zposocz go teraz w moim własnym ciele; nie masz sie tu iuz więcey kogo w Rzymie bawiąc, kiedys wszystkich obywatelow, kiedys wszytkich obywatelow iego groznym swym Imieniem wystraszył, y samą pogłoską twoią wszystkos stolice naszą spustoszył. SzołHist 16v. reposui [...] dziekuiąc za tę kondolencią na ktorej ia się dobrze znam ze Pogłoski iedna była iz Seymik nie będzie ac tandem ad Im Pͣ Hetmana była res [...] sulministrowana na Xcia Miecznika J Im Pͣ Sliznia SapANot 269. Pisałem oraz do Imci Xdza Theologa iz posyłam Pͣ. Bęki[ew]skiego Zewszelką Ordynacyą naObrone Zascianka jednaka by przez Szpiegow informowałsię iezelisię Zabiera dotey Uiolencij IPan Bykowski Zeby nadaremnie nieturbować Ludzi y pogłoski tey niepuszczac Zesię obawiamy SapADiar 58. Myślałem sobie nie raz, co też Krol mowi na takie pogłoski y bayki? iako to iuż nie raz mu się obiiało o uszy, rozumiem, że się teraz iuż musi śmiać z tego, conficia mens recti famae mendacia ridet. KonSRoz 23. [...]: dostawszy świeżych ludzi od Konstantego Xiążęcia Ostrogskiego Woiewody Kiiowskiego, dwieście Kozakow, znowu odwrocił pod Czerniechowski, ktoremu na odsiecz na pierwszą pogłoskę o oblężeniu iego, wysłany był Kniaz Mieścieski, ale ranny: puścił potym Kozakow w Siewierską ziemię, zkąd dobrym szczęściem, wielki plon wynielśi. NiesKor II 538. Niech się tedy z swemi kolegami tam przebywszy, żywo koło osoki krząta, to skór panu, psom zaś nawary pewnie przymnoży, z pogłoską swej junakierii, nie u kóżdego w modzie tych wieków będącej, choć broni żadnej przy sobie nie nosi. RadziwHDiar 210. Jednak aby ta pogłoska nie szerzyła się, chciejcie, kochani Dobrodzieje, myśleć serio o tym, bo to nas teraz równie boli. MatDiar 548. Pogłoska. Ruf. Geschren. bruit qui court. § pogłoska się ta ztąd wszczęła. T III 1471. Rozgłos. [...] 2*. Beschrem, Berede, f. Pogłoska, [...] *2 bruit qui court, v. Pogłoska. T III 1888.