W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 26.03.2019
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1601-1650
Znaczenia: »język polski«: Co chce mówić, to bełkoce, a język mu lata, A polszczyznę tureckiemi języki przeplata [pijak]. WychWieś 32.
Polszczyzná/ Sermo polonicus [...] Polszczyzną pachnié twa Łáciná/ Włoszczyzná [...]. Kn 767.
[...] czásem Polszczyzna zakręcić musiáłá do obcego ięzyka własności. RicWielJMon 12 nlb..
▲
Ustabilizowane połączenia wyrazowe:
▲
wysoka polszczyzna:
Nie sadzę się tu ná wysoką Polszczyznę, abym nią nie zaćmił sensow: nie rzucam nie potrzebnych dygressyi, nie paszkwiluię nikogo, tylko Mądrym przypominám, niedouczonych nauczam, ciekawych kontentuię. ChmielAteny1755 I a 4.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz *arabszczyzna, *aramejszczyzna, chińszczyzna, francuszczyzna, hiszpańszczyzna, *niemczyzna, staropolszczyzna, turczyzna, włoszczyzna.