Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1640-1684

Formy: lp M. poniewierek; Ms. poniewierku

Znaczenia:

1. »tułacz, włóczęga«: Poniewierca. Poniewierek. ein Herumtreiber. un homme errant & vagabond, qui va sans cesse d'un païs en un autre. T III 1516.

2. »tułaczka, wałęsanie się«: Nie w murzech dużymi wieży Utwierdzonych, walecznym Sarmatom należy Wojny wieść, jakoby w cieniu, Lecz świata otwartego na wielkim przestrzeniu. Polak rzeczony od pola. Jego to chuć wrodzona i własna jest dola: Nie w ścisłym miejsc poniewiérku, lecz w Marsowym szeroko uganiać się cyrku. SarbGawWierBar I 461.