Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »dusić, dławić, gnieść, powodować osłabienie, zahamowanie czegoś«:

Rekcja: co

Po oboygu iedzeniu vżywány/ wietrzności potłumia ná doł w żołądku [anyż]. SyrZiel 410. Potlumiam Opprimo. SłowPolŁac 58. Opprimo Potlumiam. SłowPolŁac 96. [...] woda zá raz potłumia to zbytnie burzenie w żołądku. VadeMed 172.

2. »pokonywać, poskramiać«:

Rekcja: kogo

Naostatek, żeby się i tego na wzbudzenie do chwały bożej nie opuściło, tak się Pan Bóg raczył wezbrać na sławę narodu polskiego, iż gdy znowu po tem wszystkiem, uporu swego pokrzepiać chcieli [kacerze], nikim inszym tylko tym narodem złość ich zawsze potłumiał, a potęgę rozgramiał. DembPrzew 12.

Znaczenia niepewne:

1 a. 2: Potłumiam, v. m. F potłumię. unterdrücken. bändigen, ersticken. reprimer, domter abatre, étouser, éteindre. § potłumił bunt, herezyą, niezgodę. T III 1567.

POTŁUMIAJĄCY
im. przym. czyn.

Formy: lp M. m potłumiający

Znaczenia:

»pokonujący, poskramiający«: [...] ále znalazłem kilku mowiących, że urodzony pod tym Płánetą [Słońcem] iest przykładny, zakonny, wielce nabożny, mądry, bogáty, kocháiący dobrych, á háńbiący, y potłumiáiący złych. AlbSekr 104.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]

POTŁUMIAN
im. przym. bier.

Formy: odmiana niezłożona lp M. m potłumian

Znaczenia:

»pokonywany, zwyciężany siłą, poskramiany«: Dziáłá/ ktore śmierć zdáleká przynoszą/ Hukiem ogromnym/ iuż te wieści głoszą. Przez gęstą strzelbę/ y przypráwne Ognie/ Ze Nieprzyiaciel potłumian dowodnie. KochProżnLir 219.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]