W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 09.01.2020
POTŁUMICIEL rzecz. m
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI, XVIII), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują
Formy: lp M. potłumiciel
Znaczenia:
»ten, kto coś dławi, dusi, niszczy; zwycięzca, pogromca«: Potłumiciel/ Oppresor dominationis [...] Vindex coniurationis [...]. Kn 795. Tłumiciel/ vide. Potłumiciel. Kn 1143. Potłumiciel/ Opressor, vindex. SzyrDict 335. Potłumiciel, oppresseur. KulUszDyk 141. Potłumiciel, der Verderber. BierSłowa 141. Potłumiciel. Bezwinger, Unterdrücker. domteur, celui qui domte, qui abat, qui étouse. T III 1567. Potłumiciel/ Oppressor, oris, g. m. Unterdrücker. DasHünDict Ooo iij.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM