Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. m pręgowaty; B. n pręgowate

Znaczenia:

»mający pręgi«: Drugiego dopiero roku [łopian] kłącze łokietne z korzenia puscza/ miązsze/ pręgowáte/ y kosmáta/ á wewnątrz czcze/ gáłęźiste [...]. SyrZiel 1425. Korzéń [paproci] po wiérzchu czarny/ pręgowáty/ po wiérzchu śię źiemie roskłádáiący: buyny/ y nie łácno ginie [...]. SyrZiel 1522.