Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1607

Formy: cz. prze. lm mos 3. os. przejmowali; ~ cz. przy. złoż. lm zneut 3. os. przejmować będą; ~ im. wsp. przejmując

Znaczenia:

»zatrzymywać kogo w drodze, także w celu skierowania go do określonego miejsca«:

Rekcja: kogo

Rozesłał [hetman] do Rot Vniwersały/ rozkázuiąc/ áby bez wielkich ćiężarow/ osobliwie Vsarze bez kopiy/ we zbroiách z muszkietámi tylko iáko nayprędzey ku Kámieńcu ná Tátárzyszcách I. M. przeymowáli. Pogrom A2. WMMPana z Woyskiem przechodzącego przeymować będą z prozbą moią abys WMMPan do Domu mego nakrotki czas raczył divertere iezeli pierwey occurent w drodze. PasPam 173. Sapiehowie dali znać Sapiezie, pisarzowi naówczas polnemu lit., potem wojewodzie podlaskiemu, będącemu w Wysokiem, aby tych posłów do Warszawy nie dopuścił, tedy Sapieha, pisarz polny, zebrawszy, co mógł, ludzi posłał. Przejmując Ogińskiego i Pocieja, dogonili ich pod Łosicami. MatDiar 63.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ ból kogoś przejmuje: Vwaz iak cięzki bol mię ztąd przeimuie, Isz się nad tobą niebo nie lituie [...]. OblJasGór 156v. ▲ dziw kogoś przejmuje: Dziw ją [Lidorę] przeymuie gdy się zápatruie W Dzieła tákowe, Ktore Bog Spráwuie [...]. OblJasGór 111. Dziw iednak wielki przeymował ich [Szwedów] z tego Słysząc tak wiele Ludu dość Sprawnego W murach na odpor [...]. OblJasGór 169. ▲ żal kogoś przejmuje: Zniknął z matką królewic, ach snaćby i skały, Nieużyte na taki żal padać się miały Zaraz; żal mię przejmuje, żal mi traci słowa [...]. GrochWiersze 36.