W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 04.05.2023
PRZYZWOITY przym.
Słowniki:
SXVI (przyzwoity; korpus), Kn (przyzwoity), T (przyzwoity), L (przyzwoity, przyswoity; XVIII), SWil (przyzwoity), SW (przyzwoity, przywoity), SJP (przyzwoity) notują
SStp nie notują
Formy: st. równy lp M. m przyzwoity; ż przyzwoita; n przyzwoite; D. m przyzwoitego; ż przyzwoitej; n przyzwoitego; C. ż przyzwoitej; B. m nżyw przyzwoity; ż przyzwoitą; n przyzwoite; N. m przyzwoitym; ż przyzwoitą; n przyzwoitym; lm M. nmos przyzwoite; D. przyzwoitych; B. nmos przyzwoite; N. przyzwoitemi; Ms. przyzwoitych; ~ st. wyższy lp M. ż przyzwoitsza; D. n przyzwoitszego; C. n przyzwoitszemu; B. ż przyzwoitszą; ~ st. najwyższy lp M. ż najprzyzwoitsza; n najprzyzwoitsze; B. ż najprzyzwoitszą; N. ż najprzyzwoitszą
Znaczenia:
1. »słuszny, odpowiedni«: Panno, czas już rozpuścić warkocze rozwite, Czas oblec szaty takie sprawie przyzwoite! SzymSiel 104. Przyzwoity/ Consentaneus: Naturae aliquid consentaneum: lex consentanea: literarum genus his temporibus consentaneum: consentaneum tempori, personae aliquid. Accommodatum aliquid naturae: ad naturam. [...] Przynaléżyty/ porządny/ własny sędzia [...]. Kn 895. [...] Dobra Ziemiańskie czynią człowieka vbłogosłáwionym; nád ktore, nic przyzwoitszego y vżytecznieyszego być w powszechnym pożyciu może. HaurEk 1. Miłosierdzie miedzy inszymi wszystkiemi Kreáturámi człowiekowi jest nayprzyzwoitsze [...]. GdacPan 63. Trzecia w tey części żywotá Páńskiego nam podána do náśladowániá náuká iest miluchna iego łáskáwość y łágodność/ iedyna spráw ludzkich zápráwá/ ludzkości káżdemu człowiekowi przyzwoitey okrasá. BujnDroga 305. Tedy sporządz naprzod ná końcách D, d, żorawkow BD, bd, liniie pálczáste álbo zębate EF, ef, chodzące w swoich ladách álbo rámach, GH, gh, mocno ná mieyscu przyzwoitym osadzonych [...]. SolArch 150. [...] mácicá záięcza, y wnętrzności, ieżeliby były ususzone, y ná proch stárte, są wielce zágrzewáiące: podobnym sposobem y wątrobá wieprzowa w sobie iest gorąca; á przeto spráwią ciepło przyzwoite do rodzenia. AlbSekr 201. [...] sámá bowiem duszá, gdy iest ták chciwa rzeczy, ktorą chce czynić, czuie z siebie godzinę lepszą y przyzwoitszą, ktora iest skłonna do rzeczy przysposobiáiących się. AlbSekr 290. A czemuż my, kiedy się nasz [orzeł] począł odmładzać, Mąmy na insze drzewo, gniazdo mu przesadzać? Albo nad przyrodzenie: Orłom przyzwoite, Obcego szukać sobie w gniazdo iemu wite [...]? PotPocz 5. Ná pytánié z kąd, Fráncuzi odpowiedáią przes Ablátif bez żadnéy prepozycyey, tylko z ártykułęm przyzwoitym [...]. MalGram 190. [Pompejusz] Sam wszytkie tryumfy y applawzy na siebie przed zupełnemi latami przeciwko prawom naszym pozabierał, a nam po tak wielu Sławnych zwycięstwach do przyzwoitego tryumfu drogi pozagradzał [...]. SzołHist 9. [Katon] bez zadnych Przyiacioł y zwyczaiow takiemu aktowi przyzwoitych, przy samym tylko Brutusie Szluby małzenskie z Marcyą do domu swoiego y Stanu Małzenskiego przyiętą potwierdził. SzołHist 12v. Dzicie zaś [nieślubne, zabite przez matkę] powinno bydz zachowane tam, gdzie sie urodziło, to iest w jastrzębskich granicach przyzwoitych. AktaMusz 75. Lubo pomienieni krolowie byli panami i dziedzicami [...], jednak przy tym była wolność wolnością przyzwoitą, oraz większa sława, dostatki i rządy lepsze w Polsce. WolPolFil 595. [...] każdy z zyiących na tenczas Duninow, co rok złoty ieden, dawać był powinien: aby gdy kogo z nich przygoda iaka na fortunie zniszczyła, z tych pieniędzy zkładanych, mogł mieć przyzwoity z suplementem ratunek. NiesKor II 108. Zywot zaś mácierzysty ma tę dzielność, iż nie tylko przez dodánie álimentu y ákkrecyą máteryi, wzrost czyni embryonowi; ale formę orgániczną substancyalną cáłego ciáła formuie: wyrabiáiąc w máteryi według proporcyonalnego części rozłożenia, formę párcyalną przyzwoitą sercu, wątrobie, śledzionie, muzgowi, y innym wszystkim członkom ták wewnętrznym iáko y powierzchnym. BystrzInfCosm D3. ODKUPICIEL słowo właśnie Zbawicielowi Chrystusowi przyzwoite. DanKolaDyk II, 422. Co wielkiemu geniuszowi JKMci Pana NM bardziey przyzwoitego? iáko ták ogromnym sławą y wolnością władnąć Krolestwem [...]. DanOstSwada III, 15. [...] pewność uszczęśliwienia publicznego zakłada się [...] w wynalezieniu sposobow ná puktualną woysku płacą áżeby przytym krew y Młodź Szlachecka [...] bezpieczeństwem tey miłey Oyczyzny zászczycáć mogłá, co iest iedyną y nayprzyzwoitszą drogą do nabycia dalszey fortuny, honoru y szczęścia. DanOstSwada III, 30. [...] w czym przeciwko modestyi stanowi memu przyzwoitey wykroczyłam? DanOstSwada 72. Ztąd wszelkie łożne choroby wielkiey wyciągaią ostrożności; żeby ani zbytnemi lekarstwami naturze nieuczynic gwałtu; ani iey też nie opuszczać, lecz przyzwoitemi mądrże pomagac medykamentami [...]. BeimJelMed 54. Skłonność zaś do pisania wierszów przyrodzona być powinna [...], której skłonności kto nie ma [...], mieszać się między poetów nie ma, ale ku czemu przyzwoitszemu swoje kierować powinien przymioty i natury udziały. JabłJAWierFil 487. [...] trybunału głównego W. Ks. Lit. subsellium [instytucja] najprzyzwoitszą stąd vendicat [przywłaszcza] szczęścia swego własność, że [...] najniższą sklada u Majestatu Waszej Królewskiej Mci adoracją. MatDiar I, 224. Przyzwoity eigen, gemäss, übereinstimmig. propre, convenable, conforme, qui s'acorde avec une chose. T III 1798.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: przyzwoita rzecz: [...] bestyom przy parzey przyzwoita rzecz iest z sobą się wádzić y kąsáć [...]. StarPopr 62. [...] iednego Męża przyzwoita rzecz iest, áby iedná byłá Małżonká [...]. MłodzKaz I, 109. Palcá nayprzyzwoitsza rzecz iest, wytknąć, pokazáć, obálisz biesa, tylko go wytkni, pokaż, wyiaw, bo złość i bies, zatáienia, sekretu, zkrytości potrzebuią. MłodzKaz III, 264.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Wstyd młodym skarb známienity/ stárym státek przyzwoity. StarPopr 87.
2. »właściwy komuś«: Y niech się nie dáie [człowiek] pokusom vłowić/ ieno przynamniey tym ktore ludziom przyzwoite są: [...] przynamniey iáko inni ludzie powszechnym grzechom niechay podlega/ á nieśmiertelnym/ do ktorych nas kusiciel duszny vstáwnie prowádzi [...].. StarKaz 251. A ponieważ ta Choroba [puchlina] bardziey dzieciom niż dorosłym ludziom przyzwoitsza; masz y dla nich lekarstwo. BeimJelMed 283.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
PRZYZWOITA
w funkcji predykatywnej
Formy:
Znaczenia:
1. »jest komuś właściwe«: ACz to przyzwoita teráźnieyszego wieku ludziom/ M. P. Chreptowiczu: Iż się pospolicie naywięcey zwykli o Nowinách pytać: Nie wszyscy tego vważáiąc/ iż wiele rzeczy od mnogich ludzi vczonych y mądrych/ nam ku náuce y przestrodze iest zdawná zostáwiono; ktorychby się záwsze vczyć/ y one záchowywáć/ káżdemu bacznemu przystáło. BudnyBPow 3 nlb. Prokuratory/ ktorych w wielkiey wadze miano w Athenách/ názywał sługámi gminu: dla tego/ że muszą mowić k woli y pochlebowáć/ co tylko niewolnikom przyzwoitá. BudnyBPow 28. Jakoż trafia się częstokroć, że ludzie albo a nienawiści jakiej, albo z gniewu mianego na jaką osobę, gdy w łóżku znajdują szpilki albo igły, co przyzwoita jest białej płci wetchnąć w pościel naprędce, abo widząc u jakiej białogłowy święcona ziela lub inne świętości zwykli takowe w leciech będące nazywać iż baba, per consequens czarownica [...]. MichIKalRzecz 109. Seneka [...] naśmiewa się z tych, co bez racyi, ieden na drugiego patrzy y iego przykładem idzie [...] Bo to Owcom y Baranom przyzwoita, iść za drugiemi choć w przepaść y w wode. JabłSkrup 85-86. A postaremu w Himnie Swiętego Tomassa z Aquinu każdy znáydzie tę dystynkcyą, że Bo to przyzwoita iest Człowiekowi, áby znáydoskonalszego lekárstwa, uczynił truciznę, dobre, zámienił w złe, ále nie temu, ktorego łaski sa nigdy niepoięte, Dobroci niesłychane etc. GarczAnat 169. Pięknego był rozsądku, i obyczajow chwalebnych, nim żołnierzem został, i ztąd ani naymnieyszey surowości i dzikości do siebie nie przyjął, co temu stanowi inaczey przyzwoita. GelPrzyp 18.
2. »jest słuszne, należy«: Łaźnia tu, w łaźni nago myć się przyzwoita, A jeśliby się komu niepoczesne zdały, Wolno, jeżeli umie, przybrać femorały. NaborWierWir I 326. Ojcowie nászy ná tey gorze chwalili Bogá á wy powiádacie/ że w Jeruzalem jest miejsce/ kędy przyzwojita chwalić. BG J 4, 20. Iákosz y to dźisieysze stadło przyzwoita/ Ze ćię swych serc Rządczyną y kochania wita. KochProżnLir 208. Słuszna, przyzwoita, áby Rodzicy dorosłym Synom, dáli się z dziedzictwá cieszyć [...]. MłodzKaz III, 15. Na co Kassyus; iako przyzwoita Pochmurzy czoła, y tym się sprawiło, Iz oba wodze zgodziwszy się snadni; Otrąbić każą potyczkę za dwa dni. ChrośKon 41. Aby kominki nie dymiły pokoiow, szersze á niżeli wyższe dawać należy. Proporcya záś szerokości do wysokości dość przyzwoita, gdy będzie táka iáką ma liczba 3. do 2. álbo 5. do 3. BystrzInfArch E2v. Proporcya záś szerokości do wysokości dość przyzwoita, gdy będzie táka iáką ma liczba 3. do 2. álbo 5. do 3. W naymnieyszych pokoiach dość szerokości ná 3. stopy. BystrzInfArch E2v. Skarbce, lamuzy do złożenia y konserwacyi sprzętow domowych droższych służące. Tym áby były murowane y sklepione, przyzwoita, dla bezpieczeństwa od ognia y złodzieia, luboby sama rezydencya była drewniana. BystrzInfArch D3v. Iákoż przyzwoita, áby tá Prowincya mieyscem byłá Sądu Chrystusowego Uniwersalnego, ktora byłá mieyscem národzenia, wychowania, opowiadánia Ewangelii, śmierci, zmartwychwstania, W niebo wstapienia Chrystusa Paná. BystrzInfCosm I2. Toć że Bog to Niebo postánowił mieyscem nieskończoney chwały swoiei, y wiecznego szczęścia Błogosławionych; przyzwoita było, áby y mieysce ták chwały iáko szczęścia tego cyrklistey figury było, ktorey końca nie znaydziesz. BystrzInfCosm C3. Przyzwoita, pod czás i Królowi, do ludzkiey Nákłonić się myśli: wszák i poddánych wola Ztwierdza ná Tronie Páná? JawJon 47. Słonce, na dwoiaki osobliwie koniec, od Boga iest stworzone, ażeby Świat oświecało, y zagrzewało. Do czego cale nie zdaie się bydz potrzebna, azeby obracało się po Świecie, y owszem przyzwoitsza, zeby stało: tak, iako zeby ciemną y zimną izbę oświeciła świeca, y piec zagrzał, nie potrzeba ich obracać około izby, lecz stoiąc końcowi [=celowi] swemu zadosyć uczynią etc. KolWarsz_1754 J7v - K.
3. »jest zgodne z czymś«: [...] gdy człowiek roskazuie y panuie/ dotąd dobra vżywa/ dokąd to czyni/ co woley y roskazaniu Bożemu iest przyzwoita [...]. PetrSEt 215.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]

Patrz nieprzyzwoity, przyzwoicie, przyzwoito, nieprzyzwoicie.
Autorka: RB