W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 15.01.2015
RĘBACZ rzecz. m
Warianty fonetyczne: RĘBACZ, RĄBACZ
Słowniki:
SStp (rębacz), SXVI (rębacz), T (rąbacz, rębacz), L (rąbacz, rębacz; XVII-XVIII), SWil (rąbacz, rębacz), SW (rąbacz, rębacz), SJP (rąbacz, rębacz) notują
Kn nie notują
Formy: lp M. rębacz // rąbacz
Znaczenia:
1. »robotnik rąbiący drwa na opał«: Arglistig ist der Holtzhauer/ sztuczny Rębcá, (Rębacz.). ErnHand 65. Rąbacz, vid. Rębacz. T III 1819. Rębacz. Rębca. Holtzhauer, Holtzhacker. fendeur de bois; tailleur de bois; bucheron. T III 1834.
2. »ten, kto morduje, zabija za pomocą ostrych i ciężkich narzędzi«: Sláchcic w domu swoim wolny Beśpiecznie przemięszkiwa: Rabacz vcichł iuż swowolny/ Więcey Czaty nie miwa. KochProżnLir 137.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz RĘBCA.
Autor: WM