W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2015
RĘBCA rzecz. m
Warianty fonetyczne: RĘBCA, RĄBCA
Słowniki:
SStp (rębca, rąbca), T (rębca), L (rębca; bez cyt.), SWil (rębca), SW (rąbca, rębca) notują
SXVI, Kn, SJP nie notują
Formy: lp M. rębca // rąbca
Znaczenia:
»robotnik rąbiący drwa na opał, także ścinający drzewa, drwal«: Fendeur de bois Rąbcá drew/[.] PolPar 151. Der Holzhacker mit der Holzart/ [fä]llet und behauet [di]e Bäume/ [...] von überbleiben [di]e Reisshöttzer. Drewnik (Rębca) Siekierą/ obala okrzesuje Drzewá/ od ktorych zostawa Chrost. KomDobrOrb 159. Arglistig ist der Holtzhauer/ sztuczny Rębcá, (Rębacz.). ErnHand 65. Rębacz. Rębca. Holtzhauer, Holtzhacker. fendeur de bois; tailleur de bois; bucheron. T III 1834.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz RĄBACZ.
Autor: WM