W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2016
RADOSTKA rzecz. ż
Warianty fonetyczne: RADOSTKA, RADOSNKA, RADOSKA
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII), SWil, SW notują (tylko $n$radostka$)
SStp, SJP nie notują
Formy: lp M. radostka // radosnka; B. radosnkę; N. radosnką // radoską
Znaczenia:
bot. »roślina z rodziny astrowatych, kocanka; helichrysum«: Jest y trzecie [ziele]/ ktore Kreteńskim Wrotyczem ábo Rádosnką zowią. SyrZiel 375. Wrotycz Włoska/ y Rádostká/ Rozdział 7. [tytuł] Ziele/ ktore Grekowie Helichrysum zowią/ dwoiákie iest. Pierwsze/ á własne Dyoscorydowe/ Włoską Wrotyczą my zowiemy. Drugie Rádoską. SyrZiel 375. Drugie [ziele] ktore Rádosnką miánuiemy/ korzeniem pierwszemu podobne/ z ktorego liście drobne záraz się puszczą obdłużne/ wąskie/ podobne Krwawnikowemu/ ieno dobrze węższe. SyrZiel 375. Wrotycz Włoską rychley v nas ználeść niźli Rádosnkę. SyrZiel 376. Rádosnká na Pokuciu/ y na Podolu [rośnie]/ w tych pułnocnieyszych stronách nie widziałem iey/ okrom żeby w ogrodách páńskich/ kędy byłá zinad przywieziona násienim/ y siána. SyrZiel 376. Rádostká ziéle/ Wrotycz Włoska. Heliochrysos, f. Heliochrtsum. Kn 908. Wrotycz Włoska/ v. Rádostká. Kn 1289. Radostka, wrotycz włoska ziele. (heliochrysos) Sonnem-Gold-Blume. immortelle. T III 1824.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA